TEN RATER
Klasa jachtów modelowych 10 Rater opiera się na zasadzie długości względem powierzchni ożaglowania z 1887 roku. Krótko po przyjęciu tej zasady do oceny jachtów pełnowymiarowych, budowniczowie modeli zaczęli używać jej jako podstawy dla nowego projektowania łodzi. Klasa 10 Rater jest wyjątkowa w swojej metodzie „oceny” jachtów, gdzie jedyne dwa istotne parametry to długość linii wodnej i całkowita powierzchnia ożaglowania. Jednakże, ponieważ każdy z tych parametrów przyczynia się do prędkości łodzi, ich relacja może zmieniać się tylko odwrotnie: gdy jeden wzrasta, drugi musi spaść. Obecna reguła klasyfikacji klasy 10 Raterów pozwala budowniczym na największą swobodę eksperymentowania z projektowaniem i technologią poprawiającą wydajność.
Z tak dużą swobodą w projektowaniu łodzi, tradycja ciągłego ewoluowania innowacji projektowych i materiałów konstrukcyjnych trwa do dziś. Ożaglowanie na 10 Raterach nie jest ograniczone tylko do miękkich żagli, ale mogą używać sztywnych skrzydeł lub kombinacji miękkich żagli na skrzydłowych masztach. Każda z tych usprawnień wydajnościowych nie jest pomijana i jest liczona jako całkowita powierzchnia ożaglowania; podczas gdy żadne ograniczenia dotyczące projektowania lub materiałów nie są narzucane, nie ma też obszarów wolnych. Wynikiem tej unikalnej metody klasyfikacji jest niespotykana efektywność, z jaką jachty 10 Rater wykorzystują moc wiatru.
Kadłuby 10 Raterów są również otwarte na eksperymenty. Materiały i techniki konstrukcji kadłubów są często wysokotechnologiczne i najnowocześniejsze, chociaż nadal można używać drewna do budowy konkurencyjnych jachtów. Większy nacisk kładzie się na innowacje projektowe, z ciągłym napływem nowych pomysłów z biur projektowych zarówno amatorów, jak i profesjonalistów.
Będąc jedną z najszybszych i najbardziej technicznie wymagających ze wszystkich klas modelowych jachtów jednokadłubowych, 10 Rater nie jest łodzią dla początkujących. To raczej „Major League” w sporcie modelowych regat jachtowych.